-
1 zaniepok|oić
pf Ⅰ vt (wywołać niepokój) to alarm [osobę]- zaniepokoił mnie jej wygląd I was alarmed by her appearance- zaniepokoiło mnie, że… I was alarmed that…- zaniepokoiło mnie, dlaczego go jeszcze nie ma I was alarmed by the fact that he hadn’t come yetⅡ zaniepokoić się to become worried- zaniepokoić się o kogoś to become worried about sb- zaniepokoić się czymś to be alarmed by sth- zaniepokoić się, że… to become worried that…- „naprawdę?” – zaniepokoiła się ‘really?’ she asked worriedlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaniepok|oić
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
